ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
احمد میدری، معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفتوگو با «ایران» تشریح کرد
واقعیتهای مصاف دولت با کرونا
سیستم های رفاهی، محوریت کار در دولتها را بدست می گیرند باید برای شرایط سختتر آماده شویم
مرتضی گل پور
خبرنگار حوزه دولت
کرونا آزمونی برای همه دولتهاست که هنوز هم پایانی برای آن متصور نیست. این ویروس هنوز هم جانهای زیادی را میگیرد و نان بسیاری را آجر کرده است. علی ربیعی سخنگوی دولت گفته است در سه ماه شیوع، کرونا 108 هزار میلیارد تومان به اقتصاد ایران آسیب زده است. شاید به همین دلیل است که کمک 100 هزار میلیارد تومانی دولت ایران برای مقابله با این ویروس به چشم نیاید. این ارزیابی بویژه از سوی کسانی اعمال میشود که عملکرد دولت ایران در مقابله با کرونا را با کشورها و دولتهای توسعه یافته مقایسه میکنند. اما آیا این مقایسه واقعیتها را نشان میدهد؟ آیا مقایسه تزریق 2 تریلیون دلاری دولت امریکا به اقتصاد این کشور با کمک و وضعیت دولت ایران قابل مقایسه است؟ آیا امریکا هم مانند ایران، تحت فشار حداکثری باهدف به صفر رساندن درآمدهای ارزی قرار دارد؟ برای ارائه تصویری دقیقتر از گستره کمکهای دولت ایران برای مقابله با کرونا و نیز تشریح وضعیت اقتصادی و اداری دولت، با احمد میدری، معاون رفاه وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفتوگو کردیم. او برحسب مسئولیت خود، بهصورت مستقیم درگیر مسأله رفاه ایرانیان است که در دوره شیوع کرونا، اهمیت مضاعفی یافته است. این گفتوگو را بخوانید.
مهمترین مسأله درباره کرونا، تعداد افراد بیکار شده است. آمار بیکاران چقدر است و دولت چه برنامهای برای حمایت از آنان دارد؟
یکی از اتفاقات مهمی که با شروع کرونا در ایران رخ داد، این بود که برخلاف گذشته توانستیم آمار بیکاران را بهصورت روزانه ثبت کنیم. پیش از این، آمار بیکاران ابتدا در شهرستان و سپس در استان ثبت میشد و در نهایت با یک وقفه زمانی به تهران میرسید و اصلاً تجمیع اطلاعات وجود نداشت، اما از ابتدای اسفند با استفاده از سامانهای که در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی راهاندازی شد، اطلاعات هر فرد بیکار شده در یک جا و بهصورت روزانه ثبت و جمعبندی میشد. براین اساس تا امروز(27 اردیبهشت ماه) نزدیک به 760 هزار نفر اطلاعات خود در این سامانه را ثبت و اعلام کردند که بیکار شدند. در مرحله بعد، این اطلاعات با سازمان تأمین اجتماعی بررسی میشود که آیا این فرد، بیمه پرداز بوده یا خیر و آیا میتوان به او بیمه بیکاری پرداخت کرد یا نه. این یک اتفاق مهم بود، زیرا وقتی با استفاده از دادههای دقیق با حجم مسأله رو به رو میشوید، ابعاد واقعی مشکل را میفهمید و میدانید که سیستم چطور باید به این مسأله پاسخ بدهد. درواقع اینکه گفته میشود صدای فقرا را باید شنید، چنین سامانهای یکی از راههای شنیدن صدای فقرا و فهمیدن ابعاد مشکل است تا بتوان در سیاستها تغییر ایجاد کرد. شاید یکی از دلایلی که باعث شد این رویکرد را اتخاذ کنیم که به بنگاهها وام پرداخت شود تا نیروی کار خود را اخراج نکنند، در اثر مشخص شدن تعداد بیکارانی بود که برای نخستین بار در سطح ملی بهصورت روزانه تجمیع میشد.
گویا برای بیکارشدهها، میان مشاغل رسمی و غیررسمی تفکیک قائل شده اید. آقای ربیعی اعلام کردند تخمین زده میشود نزدیک به 3 میلیون شاغل غیررسمی بیکار شده باشند و 4 میلیون شاغل رسمی هم یا با کاهش دستمزد یا بیکاری و اخراج مواجه شدهاند.
حتماً این تعداد مشاغل غیررسمی را در برنمیگیرد، زیرا تعریف مشاغل غیررسمی پیچیده است. گاهی مشاغل غیررسمی را با نداشتن مجوز تعریف میکنیم، مانند مسافرکشی که از وزارت کشور مجوز حملونقل ندارد. گاهی هم فرد راننده تاکسی است، اما بیمه ندارد و نداشتن بیمه به این معنی است که همه مشکلات مشاغل غیررسمی را دارد، کما اینکه در صورت معلول شدن نمیتواند از مزایای مستمری از کارافتادگی استفاده کند. بنابراین وقتی از مشاغل غیررسمی صحبت میشود، باید توجه کنیم که چنین ابهاماتی وجود دارد. اما بهطور مشخص، اگر 24 میلیون شاغل در کشور داشته باشیم، 17 میلیون نفر از این افراد بیمه دارند و 7 میلیون نفر بیمه ندارند. آیا نداشتن بیمه از سوی این افراد، به معنی نداشتن مجوز است، یا مجوز دارند، اما بیمه نیستند؟ در ایران تفاوت این شناخته شده نیست و متأسفانه این خلأ آماری در ایران وجود دارد.
از 760 هزار نفر بیکار شده ثبتنام کرده، گویا برای 650 هزار نفر تأیید شده که بیمه بیکاری به آنان پرداخت میشود.
از 17 میلیون نفر شاغل دارای بیمه، 9میلیون و 800 هزار نفر کارفرما دارند. این تفکیک به این دلیل مهم است که ممکن است شما بیمه داشته باشید، اما بیمه بیکاری به شما تعلق نگیرد. زیرا برخی از بیمه شدهها- 5 تا 10 میلیون نفر- کسانی هستند که بیمه خویش فرما دارند که بیمه بیکاری به آن تعلق نمیگیرد. ضمن اینکه ما نمیتوانیم در شرایط کرونایی به این افراد بیمه بیکاری پرداخت کنیم، به این دلیل که نمیتوانیم راستی آزمایی کنیم که اینها کار خود را از دست دادهاند یا نه. بنابراین از 24 میلیون شاغل در کشور، 10 میلیون نفر از دارندگان بیمه کارفرما هم دارند. و باز متأسفانه تعداد معدودی از این افراد، حدود 40 درصد، در شرایط عادی بیمه بیکاری به آنان تعلق میگیرد. به این دلیل که اگر کارمند دولت باشید یا مشاغل پیمانی داشته باشید، یعنی کارفرما و بیمه داشته باشید، اما به شما بیمه بیکاری تعلق نمیگیرد. کار دولت در شرایط کرونا این بود که حتی اگر کل این 10 میلیون بیمه شده در شرایط کرونا بیکار شده باشند، به آنان بیمه بیکاری میدهیم، درصورتی که قبلاً 40 درصد از اینها میتوانستند بیمه بیکاری را بگیرند.
اما میان آن 760 هزار نفری که از اسفندماه برای دریافت بیمه بیکاری ثبتنام کردند راستی آزمایی کردید، هدف از این راستی آزمایی چه بود، آن وقت قرار بود به 10 میلیون نفر بیمه بیکاری تعلق بگیرد؟
به این دلیل راستی آزمایی کردیم که این عده جزو آن 15 میلیون نفر نباشند. یعنی ممکن است فردی راننده تاکسی باشد یا بیمه خویش فرما داشته باشد و بگوید مغازه من تعطیل شده است، ما نمیتوانیم به اینها بیمه بیکاری بدهیم. برای این افراد گفتیم اگر بیمه دارد و جزو مشاغل آسیب دیده است، به ازای هر شاغل، به او 12 میلیون تومان وام داده شود که فرآیند اعطای این وامها از هفته گذشته آغاز شده است. حدود 50 هزار واحد صنفی برای این منظور ثبتنام کردند که ممکن است از یک تا 500 نفر بیمه پرداز داشته باشند. اتفاق مهم دیگر، این است که وقتی دولت اعلام کرد ارز 4200 تومانی عرضه میکند، کسانی که مثلاً در یک سال یا 6 ماه گذشته شرکت ثبت کرده بودند نیز توانستند از این دلارها بگیرند. اما در بیمه بیکاری شاهد این اتفاق نخواهیم بود که فردی به دروغ ادعا کند نیروی خود را بهدلیل کرونا اخراج کردم. به محض اینکه چنین ادعایی بشود، وزارت کار بهصورت برخط با سازمان تأمین اجتماعی ارتباط برقرار کرده و صحت ادعای او را بررسی میکند. بنابراین فسادی که در ارز رخ داد یا شبهه ناک بودن پروندههای آن در افکارعمومی، در فرآیند اعطای وام به مشاغل و بنگاهها در شرایط کرونا تکرار نخواهد شد. به این دلیل که بانکهای اطلاعاتی ما مشخص میکند هر فرد چند شاغل داشته یا دارد. این فرآیند کمک خواهد کرد تا افراد رفتار غیراخلاقی انجام ندهند و دولت هم منابع خود را به کسانی اختصاص دهد که واقعاً ذیحق هستند.
منابع بیمه بیکاری همان 5 هزار میلیارد تومانی است که دولت به صندوق بیمه بیکاری اختصاص داد؟
این منابع برای گروههایی است که قبلاً بیمه بیکاری به آنان تعلق نمیگرفت، یعنی آن 60 درصدی که بهصورت پیمانی بودند و براساس مقرراتی که وجود داشت، با وجود داشتن کارفرما، بیمه بیکاری به آنان تعلق نمیگرفت، اما این بار بیمه بیکاری به آنان تعلق میگیرد. میزان این بیمه نیز براساس میزان حداقل دستمزد و به مدت سه ماه پرداخت میشود.
غیر از این بیمه بیکاری یا وام به بنگاهها برای حفظ اشتغال، بستههای معیشتی 200 تا 600هزار تومانی برای نیازمندان و نیز وامهای یک میلیون تومانی برای 23 میلیون یارانهبگیر تعریف شده است. جزئیات این پرداختها چگونه است؟
وامهای یک میلیون تومانی به یارانه بگیران پرداخت خواهد شد که 24 میلیون و 300 هزار خانواده را شامل میشود و این تعداد، غیر از نیروهای مسلح است. از این 24 میلیون خانواده، تا امروز که باهم صحبت میکنیم، وام یک میلیون تومانی به 20 میلیون و 200 هزار خانواده پرداخت شده است. شاید این پرداختها مانند پرداخت یارانهها فرض شده و تصور شود که فرآیند سادهای دارد، درحالی که فرآیند پیچیدهای بود. وقتی پرداخت وام یک میلیون تومانی تصویب شد، یک دیدگاه این بود که این وام به همه پرداخت و یارانهها کسر شود. بانک مرکزی و بانکهای دیگر استدلال کردند شاید بسیاری وامها را نخواهند، زیرا اقساط آن طی دو سال از یارانه آنان کسر خواهد شد. گفته شد فرآیند عادی دریافت وام مراجعه فرد به بانک و پرکردن فرم تقاضا است. اما شرایط کرونایی اجازه نمیداد 24 میلیون خانواده را به بانکها بکشانیم تا فرم پر کنند، آن هم در حالی که تعداد وامهایی که سیستم بانکی در هر سال ارائه میدهد، به 2 میلیون فقره هم نمیرسد، اما ناگهان تصمیم گرفته میشود به 24 میلیون نفر وام پرداخت شود. وزارت کار دو راهکار پیشنهاد کرد؛ یکی اینکه خانوادهها با ارسال پیامک از طریق موبایلهای خود اعلام کنند که متقاضی دریافت وام هستند، یا اینکه هنگام مراجعه به عابربانکها، منویی باز شود که آیا میخواهید از این وام استفاده کنید یا خیر؟ سیستم بانکی راهکار دوم را قبول کرد. اما درنهایت ارسال پیامک تصویب شد که خود این امر، یعنی پذیرش این فرآیند یک اتفاق مهم برای کشور بود. زیرا اکنون یک خلأ مهم در سیستم مدیریتی کشور وجود دارد مبنی بر اینکه مردم ایران بهصورت الکترونیکی احراز هویت نشدهاند. ما شناسنامه الکترونیکی نداریم، درحالی که برخی کشورها به مردم کارتهای هویتی الکترونیکی دادهاند یا مردم از طریق اینترنت احراز هویت الکترونیکی شدند. اما ما هیچ کدام از این راهها را در کشور به طور فراگیر قبول یا اجرا نکردیم. درنهایت اینکه این رویه ملی در کشور پذیرفته شود، نزدیک به دو ماه زمان برد تا مشخص شود که چالشهای این امر چیست. برخی از این چالشها در اجرا مشخص شد. مثلاً معلوم شد 24 میلیون خانواده یارانه بگیر، 88 میلیون سیمکارت دارند، اما 2 و نیم میلیون خانواده در کشور هم هستند که سرپرستهای آنان موبایل ندارند. قرار شد این افراد از طریق پیشخوانها سیمکارت دریافت کنند. در این مرحله اپراتورها وارد شده و اعلام کردند که سیمکارت رایگان میدهیم. اینجا با پدیده غیرمترقبهای روبهرو شدیم مبنی بر اینکه بسیاری از کسانی که سیمکارت داشتند، تلاش کردند این بار سیمکارت رایگان بگیرند. دیدیم که با پدیده ازدحام جمعیت رو به رو شدیم که وزارت ارتباطات اعلام کرد نیازی به مراجعه حضوری نیست و تقاضا برای دریافت سیمکارت باید بهصورت الکترونیکی باشد. منظور اینکه میخواهم اشاره کنم که همین کار ساده واریز یک میلیون تومان به حساب مردم، با چه نکاتریزی مواجه است که این نکات و مشکلات آن در مسیر اجرا مشخص میشود. یا مسائل دیگری هم در مسیر اجرا پدید آمد، از جمله اینکه 800 هزار خانواده کد ملی سرپرست خود را اشتباه ارسال کردند که برای اینها پیامک جدیدی صادر شد که باید کد ملی خود را اصلاح کنید و بفرستید. یا نزدیک به 200 هزار خانواده از ابتدای کرونا تا اوایل فروردین، طلاق گرفتند، یا ازدواج کردند یا فوتی داشتند. بنابراین مسأله دیگر این بود که اطلاعات این خانواده جدید، بعداً ثبت میشود، در این مرحله با این خانوادهها چه باید کرد؟ میخواهم بگویم در مسیر اجرا بسیاری از این نکات ریز وجود دارد که شاید در ابتدا دیده نمیشود، اما با همه این فراز و فرودها، آن هم در کشوری که سالانه فقط 2 میلیون فقره وام داده میشد، باعث طولانی شدن فرآیند میشده است، به همین دلیل در این مدت مردم مدام میپرسند که چرا این یک میلیون تومان واریز نشد، درحالی که همه این کارها در ابعاد ملی زمان میبرد. یا همانطور که گفتم در کشور ما سالانه بیش از 2 میلیون وام داده نمیشد، اما این بار برای اولین بار و در یک مرحله 20 میلیون خانواده وام گرفتند که باید اقساط آنان بهصورت ماهانه کسر شود. هرچند این محاسبات با کامپیوتر انجام میشود، اما باز مسأله دیگر این است که اگر سرپرست خانواده یا یکی از اعضای خانواده فوت کند، سرنوشت اقساط وام چه میشود؟ زیرا ما سالانه 400 هزار مورد فوتی در کشور داریم. همه اینها نکات ریز اجرایی است که کار را سخت میکند که باید در مسیر اجرا شناسایی و مرتفع شود.
اگر به 20 میلیون خانواده یک میلیون تومان وام داده شود، رقمی بیش از 20 هزار میلیارد تومان را شامل میشود.
بودجهای که مشخصاً برای این منظور کنار گذاشته شد، 26 هزار میلیارد تومان است. نزدیک به 55 هزار میلیارد تومان نیز برای بنگاهها دیده شده و 5 هزار میلیارد تومان هم بیمه بیکاری برای آن جمعیتی که به آنها اشاره کردم.
زمان ثبتنام و تقاضای دریافت این وام به پایان رسیده است؟
ما این زمان را برای خانوادههایی که سیمکارتهای خود را دیر دریافت کردند، تمدید کردیم. ضمن اینکه این ایام عملاً پیامک جدید کم دریافت میکنیم. آخرین آمار دریافت پیامک تقاضای وام یک میلیون تومانی، 88 هزار پیامک جدید بود، آن هم پس از اینکه به 20 میلیون و 200 هزار خانواده این وام پرداخت شد. اکنون 88 هزار متقاضی مراجعه میکنند یا تماس میگیرند که وام ما چه شد، باید گفت که فرآیند اجرایی این کار هیچ فرقی ندارد، به این معنی که کسانی که در سه هفته اول پیامک تقاضای وام را ارسال نکردند، یک بار دیگر 20 خرداد وامهای یک میلیون تومانی را به آنان پرداخت
خواهیم کرد.
بستههای معیشتی 200 تا 600 هزار تومان، یک اقدام دولت برای حمایت از اقشار آسیب پذیر بود. شرایط ارائه این بستهها چه بود و به چه جمعیتی تعلق گرفت؟
این بستهها به خانوادههایی تعلق گرفت که این ویژگیها را نداشتند؛ یا عضو کارمند نداشتند، یا عضو بازنشسته نداشتند، یا عضو دارای عضویت در سازمان تأمین اجتماعی نداشتند، یا خودرو هم نداشتند و در نهایت اینکه از نظر شاخصهای بانکی هم جزو یک میلیون خانواده یا 3 میلیون نفری بودند که این ویژگیها را داشتند. چون خانوادههای تک نفره در اینها زیاد است.
ادامه در صفحه 14
نیم نگاه
به کل خانوادهها وام یک میلیون تومانی داده شد که میدانیم بسیار کم است اما باید در نظر گرفت که درآمدها و منابع دولت کاهش یافته است مثلا تا پیش از کرونا روزانه 90 میلیون لیتر بنزین فروخته میشد که در دوره کرونا این میزان به 30 میلیون لیتر رسید این یعنی کاهش درآمد دولت
علاوه بر وام یک میلیون تومانی، یک میلیون خانواده یا 3 میلیون نفر بسته معیشتی دریافت کردند
12 هزار میلیارد تومان برای هزینههای بهداشتی تأمین شد که این رقم یعنی افزایش 30 درصدی بودجههای درمان کشور
در بخش حمایتی همه کمکهایی که دولت در نظر گرفته، نزدیک به 100 هزارمیلیارد تومان است که شاید عدد بزرگی نباشد، اما وقتی آن را با تولید ناخالص داخلی مقایسه میکنیم، میبینیم که در نسبت با اقتصاد و شرایط خاص تحریم، قابل توجه است
برای مقابله با شرایط جدید، باید سیستمهای حمایت اجتماعی خود را برای اقدامات گستردهتر آماده کنیم
شاید بتوان گفت درحال حرکت به سمتی هستیم که سیستمهای رفاهی محوریت کارها دردولتها را به دست بگیرند. زیرا اگر رفاه به معنای حداقل معیشت، در اولویت سیاستها قرار نگیرد، امنیت کشورها هم زیر سؤال میرود
برای اینکه از اقشار آسیب پذیر حمایت کنیم، باید پول بیشتری داشته باشیم و این پول هم باید از سیستم مالیاتی ما بیاید، بنابراین باید سیستم مالیاتی خود را هرچه زودتر بر دادههای الکترونیکی مبتنی کنیم تا بتوانیم جلوی فرار مالیاتی را بگیریم. یا در اقتصاد جلوی سوداگری را بگیریم، زیرا این حجم از نقدینگی به هرجا که وارد شود، میتواند آن بخش را حبابی کند
تا 27 اردیبهشت ماه 760 هزار نفر اعلام کرده اند که بیکار شده اند. اگر تعداد شاغلان کشور 24 میلیون نفر باشند، 7 میلیون نفر آنها بیمه ندارند
50 هزار واحد صنفی برای دریافت وام 12میلیون تومانی ثبت نام کرده اند
دیگه چه خبر
توقف رسیدگی به اتهامات یک ایرانی در امریکا
خبر اول اینکه، دادستانهای امریکایی از قاضی دادگاه فدرال در منطقه منهتن نیویورک که مسئولیت رسیدگی به نقض تحریمهای بانکی را برعهده دارد، خواستهاند به دلیل نبود مدرک کافی در اثبات اتهامات نقض تحریمهای بانکی ایران توسط آقای علی صدر هاشمینژاد ۴۰ ساله، رسیدگی به این پرونده را متوقف کند. به گزارش ایسنا به نقل از بلومبرگ، وی متهم شده بود با استفاده از نظام مالی امریکا وجوهی به ارزش مجموع ۱۱۵ میلیون دلار را بابت حق پیمانکاری شرکتهای ساختمانی ایران در ونزوئلا به ایران منتقل کرده است. پدر آقای صدر هاشمی شرکت «استراتوس» را تأسیس کرده که دارای فعالیتهای خارجی زیادی است. علی صدر هاشمی پیشتر مدیرعامل یک بانک بینالمللی در کشور مالت بوده است. صدر که ساکن واشنگتن است، در پنج مورد از جمله تقلب بانکی و پولشویی توسط مقامات قضایی امریکا متهم شده بود. با این حال وی در دفاع از خود گفته است که شرکتهای جدید را با هدف توسعه کسب و کار پدرش در خارج از ایران بنا کرده است.
پرونده جهانبانی متهم جدید ندارد
خبر دیگر اینکه،خبرگزاری فارس به نقل از مقامات قضایی نوشته که پرونده فساد معروف به جهانبانی متهم جدیدی ندارد. اتهام محمدرضا جهانبانی سردسته باند معروف جهانبانی، اخلال عمده در نظام اقتصادی کشور از طریق تحصیل مال نامشروع به مبلغ ۶۰۴ میلیارد تومان است. جهانبانی از نیمه دوم سال ۹۵ براساس اطلاعات به دست آمده بازداشت شده است. حالا پس از آنکه در اسفند سال گذشته حکم دادگاه برای پرونده جهانبانی صادر شده است، اخیراً ادعاهایی در این خصوص مطرح شده مبنی بر اینکه افراد دیگری نیز وابسته به برخی از مسئولین در این پرونده حضور داشته و به اتهامات آنها رسیدگی نشده است. برای مشخص شدن صحت و سقم این ادعا خبرنگار فارس، موضوع را از یکی از مسئولین قضایی پیگیری کرده که مشخص شد این موضوع صحت ندارد. این فرد مسئول گفت: هرچند که مطابق بررسیهای صورت گرفته، در شرکت «اقامت» متعلق به آقای محمدرضا جهانبانی، آقای عمار صالحی و برخی افراد دیگر دارای عضویت یا سمت بودهاند؛ اما پرونده اتهامی آقایان جهانبانی و عمار صالحی هیچ ارتباطی به شرکت اقامت نداشته است. وی گفت: دلیل این امر این است که نه آن شرکت از بانک تسهیلات گرفته و نه هیچ کدام از افراد مورد ادعا در فرآیند تسهیلات دخالتی داشتهاند.
ترامپ به دنبال فروپاشی برجام تا قبل از انتخابات ۲۰۲۰ است
دست آخر اینکه،المانیتور در گزارشی به تنش میان ایران و امریکا پرداخت و نوشت: به نظر میرسد که هدف اصلی دولت ترامپ از بهانهجوییها و اقدامات اخیر، فروپاشی برجام تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ است تا از آن به عنوان یک دستاورد سیاست خارجی در تبلیغات انتخاباتی استفاده کند. به گزارش ایلنا، لغو تحریم تسلیحاتی ایران، تهدید جدی علیه منافع امریکا محسوب نمیشود؛ چراکه استراتژی نظامی ایران حمایت از گروههای مقاومت در غرب آسیا است و دلیلی ندارد این استراتژی را کنار بگذارد. همچنین آسیبهای ناشی از تحریمها و شیوع کرونا، بودجه زیادی برای خریدهای تسلیحاتی در اختیار ایران قرار نمیدهد. از سویی دیگر راهبرد دفاعی ایران، تمرکز بر خودکفایی در برنامه موشکی و پدافندی علیه نیروهای متجاوز است و با توجه به پیشرفت قابل ملاحظه آن، دلیلی ندارد که به خریدهای تسلیحاتی سنگین روی بیاورد. از طرفی قدرتهای غربی به جای تمدید تحریمها، میتوانند با مذاکره با روسیه و چین، آنها را از فروش برخی تسلیحات خطرناک مانند موشکهای کروز ضدکشتی روسی، منصرف کنند.
در آخرین گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی مطرح شد
افزایش 5 برابری سطح غنیسازی ایران
آژانس بینالمللی انرژی اتمی در جدیدترین گزارش خود گفته است که ایران کماکان از اجرای بخشی از تعهدات هستهای برجامی خود خودداری میکند و ذخایر اورانیوم غنیسازی شده خود را که قرار بود زیر ۲۰۳ کیلوگرم نگه دارد، به هزار و ۵۷۱ کیلو یعنی ۵ برابر محدودیت تعیین شده در برجام رسانده است. پیشتر ایران به دنبال تصمیم یکجانبه امریکا برای خروج از برجام و تلاش برای بازگرداندن تحریمهای گسترده اقتصادی ایران در چندین مرحله اجرای بخشهایی از تعهدات هستهای خود را متوقف کرد. چه در آخرین مرحله در ۱۵ دیماه ۹۸ با صدور بیانیهای گام پنجم و نهایی کاهش تعهدات برجامی خود را اعلام و رسماً تأکید کرد که دیگر به محدودیتها و الزامهای پیشبینی شده در توافق هستهای در ارتباط با میزان غنیسازی اورانیوم و سطح ذخایر آن پایبند نخواهد بود.
گزارشهای آژانس پیش از اقدام تلافی جویانه ایران، مهر تأییدی بر فعالیتهای صلحآمیز آن بود، اما روند این گزارشها بعد از رفع محدودیتهای ایران دستخوش تغییراتی شد و حالا این سازمان در گزارش جدید خود تأکید کرده که ایران به غنیسازی اورانیوم با غلظت چهار و نیم درصد همچنان ادامه میدهد در حالی که بر اساس برجام مجاز بود اورانیوم را با غلظت 3.67 غنیسازی کند. همچنین آژانس در دو گزارش اخیر خود خواهان دسترسی به سه سایتی در ایران شده که نامی از آنها نبرده اما ادعا کرده که ایران در سایتهای ادعایی فعالیتهای مشکوک هستهای انجام داده است. ادعایی که چند ماه پیش این گونه از سوی کشورمان پاسخ گرفت که آژانس در درخواست خود برای توضیح و دسترسی به دو مکان در ایران، هیچ گونه استدلال حقوقی معتبر و موثقی ارائه نکرده است. با وجود این آژانس روز جمعه گذشته بار دیگر نسبت به ادامه ممانعت ایران از بازرسی برخی سایتها ابراز نگرانی جدی کرد و گفت ممکن است فعالیتهایی که قبلاً در این سایتها صورت گرفته است، در راستای برنامه تولید سلاحهای هستهای بوده باشد. کاظم غریب آبادی، سفیر ایران در سازمانهای بینالمللی در وین، گزارش جدید آژانس را نشان دهنده تداوم فعالیت راستیآزمایی این سازمان بر برنامه هستهای ایران دانسته و در توضیح گزارش جدید گفته است که «این گزارش در ارتباط با تحولات فنی هستهای، به پیشرفتهایی از جمله عبور تولید آب سنگین ایران از مرز ۱۳۰ تن و رسیدن به ۱۳۲.۶ تن؛ استفاده از ماشینهای جدید از جمله غنیسازی با ماشینهای آی.آر ۴، آی.آر ۵، آی.آر ۶، آی.آر.اس، آی.آر.اس ۶ و آی.آر. ۲.ام در خطوط تحقیق و توسعه؛ غنیسازی اورانیوم تا سطح ۴.۵ درصد و فراتر از حد تعیین شده در برجام؛ تولید یک هزار و ۵۷۱.۶ کیلوگرم اورانیوم غنی شده که ۵۵۰.۷ کیلوگرم بیشتر از گزارش ماه مارس بوده و یک هزار و ۳۵۶.۵ کیلوگرم آن نیز اورانیوم با غنای ۴.۵ درصد است، اشاره میکند.» نماینده ایران همچنین اشاره کرده که تداوم اجرای موقت و داوطلبانه پروتکل الحاقی از سوی ایران و ادامه راستی آزمایی اظهارنامههای پروتکل توسط آژانس در ایران از دیگر محورهای گزارش جدید است.
اعتراض روسیه به آژانس
گزارش جدید آژانس در حالی منتشر شده که این سازمان پیشتر نسخهای از آن را در اختیار شماری از رسانههای غربی قرار داده بود. چنان که «لارنس نورمن» خبرنگار نشریه امریکایی والاستریت ژورنال ساعاتی پیش از انتشار رسمی گزارش، در حساب کاربری رسمی خود در توئیتر جزئیاتی از محتوای گزارش جدید را منتشر کرده بود. «میخائیل اولیانوف»، نماینده دائم روسیه در سازمانهای بینالمللی مستقر در وین از انتشار زودهنگام گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی در رسانههای غربی انتقاد کرد. اولیانوف در توئیتر نوشت: «گزارش تازه آژانس بینالمللی انرژی اتمی درباره اجرای توافقات پادمانی در ایران ۵ دقیقه بعد از توزیع آن در میان اعضای شورای حکام در رسانههای غربی منتشر شد. اصل محرمانگی هیچ جایی در آژانس ندارد»
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
واقعیتهای مصاف دولت با کرونا
-
دیگه چه خبر
-
افزایش 5 برابری سطح غنیسازی ایران
اخبارایران آنلاین